Week 5

Week 5 zit er ook weer op. Het was een intensieve week en ik merk aan mijn lijf dat ik hier al een tijdje ben. Ik hoopte dat het makkelijker zou worden als ik hier langer zou zijn maar het is helaas omgekeerd. Vooral mentaal is het zwaar en dat uit zich nu lichamelijk. Maar samen met mijn begeleider hier en mijn mentor hebben we gekeken wat nu nodig is. Een paar afspraken gemaakt. Ik moet vooral meer rust nemen. Ik heb min kwaliteiten als vrijwilliger/ stagiaire inmiddels bewezen dus hoef mijn energie daar even niet in te stoppen. Maar het is niet zo makkelijk hier om rust te vinden. Maar ik doe mijn best maar mijn laptop staat daardoor alleen aan om films te kijken. Maar ik zal jullie weer even updaten. Weer veel meegemaakt deze week.

Maandag

Maandagochtend was ik vrij omdat mij mentor zou bellen voor mijn tussentijdse evaluatie. Ik kreeg ook mijn tussentijdse evaluatie terug. dei was erg goed. ze zin tevreden met mijn werk en zien mij als een waardevol lid van het project. Enige zwakke punt is dat ik wat onzeker ben over mijn eigen kunnen en vind dat iedereen het beter doet. Naast het gesprek verder niet veel gedaan. klein beetje aan mijn verslag maar ok dat moet ik terugschroeven. 10 uur per week was toch een beetje te veel. in de middag had ik een kiosk shift. we moesten met de bus omdat de auto naar matala was om daa een vrijwilliger te droppen die daar 9 dagen zou gaan helpen op het project daar. De kiosk shift was prima. het is goed te merken dat het vakantieseizoen eindigt. Het is een stuk rustiger in de stad. ’s Avonds zou ik data moeten invoeren maar de laptop was mee naar een slide show dus dat kon ik niet doen. rustig aan gedaan en op tijd mijn bedje in gegaan.

Dinsdag

Zou ik in de ochtend een shade shift hebben. maar dit werd verplaatst naar de middag. 1 van de nesten die me moesten voorzien van shading lag achter een volleybalveld van een hotel dus moest eerst het volleybal veld verplaats worden. ik baalde wel een beetje nu had ik ’s middags minder tijd. ik had namelijk 3 shifts die dag. plus het zorgt bij mij voor chaos. En reden 3 mijn voorkeur gaat er  toch naar uit om in de ochtend een shadingshift te doen als het nog niet heel warm is. aar dit was onmacht. Uiteindelijk ging het heel soepel en waren we snel klaar. We hadden een dreamteam. Eenmaal terug op het kamp had ik een uur niks. Even tijd om te douchen en te relaxen. En daarna hop door naar min kookschift. Altijd weer een hele uitdaging. we besloten rijst met groente te maken. en we hadden nog left overs van de dag ervoor. We hadden alleen de hoeveelheid rijst niet goed ingeschat. We hadden veel te veel. ik besloot om van het restant rijstenpap te maken. nog nooit gedaan . maar ging best goed. op gevoel melk bij de rijst, suiker, kaneel en we hadden een rijsdessert. Vervolgens had ik  anderhalf uur de tijd tot mijn avond shift. mijn avondshift was slide show en informatie table. Ik was op shift met 2 mensen met wie ik niet vaak samen op een shift zit waaronder 1 van de leiders. Het was erg gezellig. ik ging mee naar de slideshow om nog een voorbeeld te zien. ik had er al 1 eerder gezien. en volgende week zal ik zelf een slide show gaan geven in het kader van en stage opdracht. Dus was goed om er even nog 1 te zien. na terugkomst van de slideshow de administratie afronden en daarna door naar mijn bed ik was gesloopt.

Woensdag

In de ochtend had ik een IT in een hotel waar ik al een paar keer eerder was geweest. ik was dit keer met iemand die nog maar een paar dagen op het kamp was dus ze wist nog niet alles. ik had de leiding over de shift. we moesten er heen lopen en konden met de bus terug. ik ben zo blij dat het gewoon 1 weg is. Ik moet alleen weten welke kant ik op moet. De meeste hotels zijn dezelfde kant op. en ik begin al aardig de volgorde van de hotels te leren wat heel erg helpend is. niet alleen als je naar een hotel moet lopen maar ook als je aan toeristen moeten uitleggen waar een excavation plaats vind omdat je gewoon weet waar het is en hoever het ongeveer is de shift in het hotel was rustig. wel met een paar menden gesproken maar niet veel. de meeste waren duits en gelukkig was de andere volunteer duits dus kon zij het in haar eigen taal uitleggen. Ik versta duits best goed maar ik spreek ik  het niet. aan het einde van onze shift moeten we ontbijten. voor mij was het meer een vroege lunch. Bij terugkomst besloot ik gelijk mijn data invoer shift van maandag in te halen. was ik daar maar vast van af. Ik vind het niet erg om te doen. maar het is vooral veel werk en het moet gewoon goed gebeuren. en de laatste dagen zaten er veel fouten in en nu ook weer. en die herstel ik dan ook gelijk dus ben ik nog langer bezig.  Daarna had ik nog even een paar uur de tijd om te relaxen. Ik wilde wat slapen maar dat lukte niet. ’s avonds had ik een kiosk shift. wederom erg rustig. ik was gesloopt en we moesten nog een uur terug lopen. toen we bijna terug waren bij het kamp hebben we kunnen voorkomen dat een kitten werd overreden. Ze was alleen en we wisten niet zo goed wat we moesten doen. we konden haar niet meenemen. Maar als we haar daar zouden laten werd ze misschien wel overreden. We besloten haar een stukje mee te nemen naar de afval containers waar meer katten zaten, ze schuilmogelijkheden heeft en er is licht waardoor auto’s haar zullen zien. het was hartverscheurend dat ik niet meer kon doen. ze was zo mager. Ik wilde haar meenemen maar ik wist dat het niet kon.

Donderdag:

Had ik maar 1 shift. ik had alleen een kiosk shift van 12 tot 3. In de ochtend besloot ik naar de supermarkt te gaan. onderweg kwam ik lang de containers waar ik de kitten had achtergelaten. En die lag daar te slapen. ze had de nacht gered. In de supermarkt ging ik op zoek naar kittenvoer en op min weg terug heb ik haar was gegeven en ook wat water. Eigenlijk mag ik dat niet maar dit was buiten het kamp. En ik kon haar niet aan haar lot over laten. het was nog maar en kitten. Als ze wat sterke zou worden zou het wel redden. Ik sprak met mezelf dat zolang ze daar bleef ik 1 keer per dag langs kon gaan en haar wat voer en water kon geven. meer kon ik niet. maar dit was het minste wat ik kon doen. ik mag me niet aan haar gaan hechten want ik kan haar niet meenemen maar ik kan wel proberen om haar sterker te maken. min kiosk shift was prima. best veel mensen gesproken en een paar interessante gesprekken gevoerd. Daarna was ik vrij. In de avond was er een feestje omdat we meer geld op hadden gehaald dan ooit eerder is gedaan en we hebben nog een maand te gaan. dus ik besloot wat rust te pakken in de middag. Vlak voor het feestje nog even met 1 van de leiders naar de supermarkt voor wat snacks en drank. Voor mezelf een cocktail gekocht. Was een gezellig feestje. Ik heb het niet te laat gemaakt. het was al snel te druk, ik was gesloopt en ik had morningservey de volgende dag. dus op tijd mijn bedje in.

Vrijdag

Begon mijn dag al vroeg. Ik had een morningservey op een gedeelte van het strand waar ik nog niet was geweest. we gingen daarheen met de auto. Op het eerste deel van het strand waren nog maar 2 nesten over. Veel nesten zijn al uitgekomen en hebben we al opgegraven. Op het laatse deel van het strand hadden we iets meer nesten. En we moesten 1 nest opgraven. En dat mocht ik doen. ik had het al een paar keer gezien dus ik wist wat ik moest doen. er kwamen een aantal levende hatchlings uit het nest. En een paar levende die nog half in hun ei zetten dus moest ik ze uit het ei halen. er waren geen mensen dus we konden ons focussen op de hacthlings. Er waren ook een paar dode hatchlings. Een ene paar eieren die niet uit waren gekomen. En die heb ik uiteindelijk open gemaakt. was heel gaaf om het zelf te mogen doen. en alle levende hatchlings hebben de zee gehaald. tot dus ver hebben bijna 9000 hachtlings de zee gehaald dankzijn ons werk. uiteindelijk zullen slecht 9 daarvan volwassen worden. zo bizar. Een half jaar werk voor 9 schildpadden. Maar is des te belangrijker is het werk dat we doen. het geeft veel voldoening. Omdat er nog maar weinig nesten zijn gaan de morning serveys snel. Daarna wat relaxtime en tijd om spullen te pakken want direct na de basecamp meeting zou ik samen met 3 andere vertrekken voor een road trip. Meer daarover zal te lezen zijn in een aparte blog. De basecamp meeting ging vooral over de release die vandaag heeft plaats gevonden. En dat iedereen het gewoon heel erg goed doet.

Zaterdag

De planning was om om 16 uur in de middag terug te zijn op het kamp. Ik moest om 17:15 vertrekken voor mijn shift. maar het liep even anders en we waren niet p tijd terug waardoor de shift werd gecanceld. Ik was zo wie zo echt helemaal gebroken. Het was een intensieve week en de roadtrip had ook voor veel spanning gezorgd dus ik za er doorheen. Ik was ook al in overleg met min begeleider. En er was al de optie om de shift te cancelen. Maar ik vond het lastig om die keus te maken. omdat ik me verantwoordelijk voel en mijn plichten wil nakomen. Maar doordat we niet op tijd terug waren kon de shift niet doorgaan. dus ik had de avond vrij. Ik heb film gekeken en even niks gedaan. ik moest even bijkomen. De dag de volgde was de dag van de release dus dat zou een intensieve dag gaan worden.

Zondag

Mijn dag begon met een morning servey. Ik had maar 4 uur geslapen dus het was best een uitdaging. maar met maar weinig nesten is het goed te doen. vlak nadat we terug waren om het kamp kwam er een auto met mensen uit chania aan om te helpen bij de release. Waaronder ook 1 van mijn klasgenoten die in chania zit. ik werd bijna aangevlogen. Was zo leuk om haar weer te zien en te spreken. De voorbereidingen voor de release waren al in volle gang. Normaal gebeurd zoiets in samenwerking met een hotel en nemen zij veel uit handen. Maar dat lukt nu niet dus werd ze vrijgelaten vanaf het strand achter ons kamp. We moesten alles zelf regelen maar dat had ook voordelen. We konden alles doen naar onze wens. Het ging heel soepel. En iedereen hielp mee.  om 11 uur was het eindelijk zover maria zou terug gaan naar de zee. De meeste vrijwilligers zaten binnen de afzetting om indien nodig mensen achter de afzetting te houden en te zorgen dat mensen geen flits zouden gebruiken bij het maken van foto’s. daardoor waren we ook heel dichtbij maria. Het was zo bijzonder om haar naar de zee te zien gaan. dat is waar we het allemaal voor doen. na de release was er een klein feestje en even later ging er een grote groep wat eten. ik ging niet mee. ik was zo moe en besloot even te gaan slapen. en even rustig aan te doen. tegen het einde van de dag had ik een public excavation. Ik en een adere vrijwillige gingen via het strand en 1 van de leiders via de weg omdat zij de kit had met de merchandice. Wij waren eerder omdat het via het strand sneller is. ik besloot uiteindelijk om gewoon alvast even een intoductie te geven en uit te leggen dat het nog een paar minuten zou duren. Vond ik best goed van mezelf. we hadden een aantal alive hatchlings in het nest. Er waren best veel mensen dus was best een uitdaging om iedereen uit het water te houden en alle hatchling in de gaten te houden. maar het is allemaal goed gegaan en alle alive hatchlings hebben de zee gehaald. blijft zo bijzonder moment. dat went echt nooit. Momenteel zijn er wat mensen op stap maar ik heb besloten om niet te gaan. mijn energielevel is nog steeds laag en al de hele dag hoofdpijn dus beter van niet.

Foto’s zijn te vinden in album 9-9-2018 en er volgt nog een blog met foto’s van mijn roadtrip.