Ik ben op de helft!

Ik ben op de helft. Wat is er veel gebeurt. Nie te geloven dat ik hier alweer 4 weken ben. en ik kan me ook niet echt voorstellen hoe het gaat zijn als ik straks weer thuis ben. dit is mijn leven nu. En ookal valt het me vaak best zwaar ik vin het heel leuk hier. Ik ga heel veel dingen missen als ik wee thuis ben. maar goed voor nu zal ik jullie wee bijpraten wat betreft de afgelopen week.

Woensdag:

Ik had vrijstelling voor de ochtend en mijn eerste dienst was pas in de avond. ik heb de dag gebruikt om te relaxen en bij te komen. en vooral even niet zo veel te doen. even een beetje bijkomen. Was behoorlijk heftig die onweer. Iedereen was heel lief en vroeg hoe het ging. ’s Avond een IT in en hotel. Prima dienst. En daarna op tijd mijn bedje in.

Donderdag:

In de ochtend een IT shift in een hotel. Een vrij rustig hotel. Maar toch met een paar mensen gesproken waaronder een paar nederlanders en uiteindelijk ook wat dingen verkocht. Aan het eind van onze shift werden we uitgenodigd om te ontbijten. dat gebeurd normaal niet in dit hotel. Maar blijkbaar hadden we indruk gemaakt en ze nodigde ons uit om vaker terug te komen. met een volle maag weer terug lopen naar de camping. In de middag was ik vrij. In de avond had ik een kiosk shift. niet extreem veel mensen gesproken maar verder was het oke.

Vrijdag:

Heb ik in de ochtend vrij. Om 12 uur had ik en kiosk dienst. En in de avond had ik een public excavation. Dat vind ik 1 van de leukste dingen. ik had aangeboden om de IT te doen. ik was zo moe. En voor de andere die mee waren was het voor 1 de laatste en voor de andere de eerste. Paar leuke gesprekken gehad en een adoptie gedaan. er waren 3 levende hatchling waarvan er 1 de zee heeft gehaald en 2 zijn weer begraven. Verder ging het heel soepel.

Zaterdag:

Had ik een morningservey. Er zijn steeds minder nest over dus we starten iets later. Het was een drukke servey 1 van de begraven hatchlings van de dag ervoor was naar boven gekomen maar lag op zijn rug. We hebben hem alsnog naar de zee geholpen.  we moesten ook een nest opgraven. We doen niet alle excavations met publiek. Dat is niet haalbaar en sommige nesten liggen niet direct in de buut van en hotel en is dus moeilijk te promoten. Maar natuurlijk zijn alle mensen die ons zien welkom om te kijken. uit dit nest kwamen 2 levende hatchlings die beide de zee hebben gehaald. na de morning servey heb ik eerst een paar uur niks gedaan. film gekeken. ik was echt gesloopt. Paar dagen slecht geslapen. mijn lichaam was op. en ook geestelijk begin ik te merken dat ik hier al 4 weken ben. het is gewoon heel intensief. Later in de middag had ik data invoeren. Dat is vooral gewoon veel werk en niet het leukste maar het hoort erbij. Ik vind het niet heel erg. Het is 1 van de weinig shifts die je zittend doet en waarbij je nergens heen hoef. Aan het eind van de middag vetrokken we voor een excavtion. We moesten 3 nesten opgraven. Ze zaten alle 3 naast elkaar dus dat scheelde weer. uit het eerste nest kwamen 17 levende hatchlings. Door de regenval aan het begin van de week waren ze waarschijnlijk klem kom te zitten. we waren maar met 3 personen. Ik had een tranch gegraven voor de hatchlings en de eerste hatchling meegenomen. Een andere  vrijwilliger kwam de hathclings steeds brengen. En ik moest de mensen in de gaten houden. dat ze gen flits gebruikte, niet de hatchlings aanraakte en dat iedereen uit het water bleef. Dat laatste was echt een drama. mensen luisterde gewoon niet. ik probeerde zo te dwingen om op het strand te gaan staan door me mijn armen wijd op ze in te lopen. meer de werkte even maar ze stapte gewoon weer terug.  ook niet iedereen verstaat engels. en sommige doen gewoon wat ze willen. Ondertussen werd de hatchling een paar keer terug op he tstrand gespoeld en stonden mensen gewoon tot waar de golven kwamen. En je ziet gewoon echt niet waar de hathling is. 1 stap en je kan er gewoon op gaan staan. dat was echt verschrikkelijk. Voor het publiek geweldig dat er zoveel schilpadjes zijn. uit de 3 nesten kwamen uiteindelijk 28 levende hatchlings. 20 hebben de zee gehaald en 8 hebben we begraven die waren te zwak. We zijn 2 ½ uur bezig geweest. in 1 van de nesten zat in een unhatched egg een albino en een seaturtle met 2 hoofden. ’s Avonds om 10 uur zat mijn dag erop. Vanaf 5 uur ’s ochtends in de weer geweest. ik was helemaal kapot dus vrijwel direct mijn bed in gegaan.

Zondag:

In de ochtend had ik een kiosk dienst. Het was erg rustig. echt pas in de laatste 5 minuten een paar mensen gesproken toevallig nederlanders. En die hebben wat gekocht. Het  toeristen seizoen loopt ten einde dat merk je echt . en in de ochtend is het al rustig nu nog rustiger. ik besloot na mijn shift in de stad te blijven en dan met de volgende kiosk switsh mee terug te rijden. Ik heb wat winkels bekeken. Wat kadootjes gescoord. Ergens wat gaan eten. een lekkere crepe. Dat mis ik wel pannekoeken. Daarna nog even verder gewandeld. Ik had inmiddels geen idee meer waar ik was. alle kleine straatjes wat een uitdaging. maar google maps en ik moe gewoon weer richting de zee. Ik kan uit bij het fort ven rethymno. Ik besloot om even naar binnen te gaan. het uitzicht is prachtig. En het fort is echt giagantsch. Was erg leuk. daarna maar wee langzaam terug om op tijd bij de kiosk te zijn. ik heb het vrij snel weer gevonden. Terug op kamp even snel douche en toen kon ik beginnen met koken. Dit keer spaghetti met tomatensaus en champignonnensaus. Ik heb vooral de groente gesneden. Wat een werk. na het eten gelijk door met data invoeren. Daar 2 uur mee bezig geweest. er zaten een paar fouten in dus die heb ik even hersteld en even nagekeken of er nog meer fouten in zaten en die ook hersteld. En toen zat mijn dag erop. Gesloopt.

Nog 4 weken te gaan. ik sta er momenteel heel dubbel i. ik vind het ontzettend leuk. de omgeving is prachtig, het werk is leuk, de mensen zijn aardig. Dit is echt een unieke ervaring ik raad het iedereen aan en als ik de kans heb dan wil volgend jaar ook zeker terug komen. maar dan voor 1 of 2 weken. Misschien gecombineerd met een vakantie. Voor iemand met een persoonlijkheidstoornis is dit een hele uitdaging. in mijn dagelijks leven heb ik het onder controle. Maar hier is alles zo anders. zoveel mensen, zoveel chaos, niet echt een vaste structuur. Iedereen heeft wisselende diensten dus je eet ook allemaal op andere tijden. Het is gewoon intensief en dan is 8 weken gewoon lang. Maar ik heb geen spijt. Ik had dit niet willen missen. En als ik het zwaar heb zijn er hier zoveel mensen om me op te vangen. Niemand oordeelt hier. De enige die dat doet is ik zelf. ik zou zo graag willen dat ik er minder moeite mee had en me gewoon oke voelde in een groep. Maar helaas dat is niet zo en daar moet ik me dealen.

Deze week word heel bijzonder. Vrijdag ga ik met 2 vrijwilligers een nacht doorbrengen op een strand waar je de sterren heel helder kan zien en waar de zee zo helder is dat je erdoor heen kan kijken en ’s nachts kan je lichgevend plankton zien. het is niet toeristisch en afgelegen. Dus we moeten een auto huren. Vind het ook wel een beetje spannend maar heb er vooral ook zin in. en dan hebben we op zondag een release van een zeeschildpad uit het rescue centre. Zo spannend. Ik heb eerst morningservey. Maar het is de bedoeling dat iedereen bij de release is. dus dat pak ik toch ook maar mooi even mee.

Tot zover wee even voor nu. foto’s zijn te vinden in album 3-9.