Bumps on the road

5 juni 2018

Bumps in the road

Bumps on the road of in het Nederlands hobbels in de weg. vergeef me als mijn Engels grammaticaal niet perfect is maar het is duidelijk wat ik bedoel. Bovendien is mijn Nederlands grammaticaal vast ook niet perfect. Maar dat ter zijde dat is niet de reden dat ik schrijf natuurlijk. Ik zou alle geïnteresseerde op de hoogte houden. Vandaag heb ik weer even een uitdaging voor mijn kiezen gekregen.

Ik hoopte me vandaag aan te kunnen melden en weer een volgende stap te kunnen zetten. mar dit liep net even iets anders. De docent benadrukte dat het starten in de vakantie noodzakelijkw as voor dit project. Dat wist al wel maar mijn plan was 2 weken eerder beginnen en na het beach project nog 2 weken het rescue centre in. en dan 31 oktober weer naar huis. het beach project stopt op 10 oktober. En er is geen garantie op een plek in het rescue centre dus daar kon je niet op bouwen. Het zou krap gaan worden met de uren. Mijn klasgenoot besloot om eerder te vertrekken. Moest hij nog wel met zijn ouders overleggen. Dus de aanmelding moest nog even wachten. Ik dacht echt shit wat nu. Ik word 11 juli geopereerd dus ik kan niet eerder beginnen dan half augustus en dat is al op het randje. Moest ik dan nu alleen gaan vliegen en alleen reizen in een vreemd land. Ik vond vliegen oke maar zeker geen feest. En het was om vertrouwde mensen om me heen te hebben. Even alleen vliegen en de weg vinden in een vreemd land met een vreemde taal. (En ik heb al ontdekt dat grieks onmogelijk is om even te leren.) Dat zag ik eigenlijk niet zo zitten. Gelijk contact gezocht met mijn mentor om te kijken of we het er morgen even over konden hebben. Ik wilde dit te graag. Opgeven was geen optie. Maar hoe moest ik deze extra hobbel gaan nemen. Gelukkig had ze tijd morgen aan het eind van de middag. In de ochtend heb ik al een afspraak bij de zorg coördinator staan dus 2 mensen om mee te overleggen.

Eenmaal thuis heb ik even snel gegeten en ben ik met fenna (mijn hond) erop uit gegaan. Even naar het bos en het water. Even een uurtje uitwaaien. Daar werd ik weer een stuk rustiger van. Terwijl ik onderweg was richting huis kreeg ik een app van mijn klasgenoot. Hij had overlegd en had een plan. Hij wilde op 6 augustus beginnen en dan door tot 10 oktober. Ik dacht ineens maar wacht even we hoeven pas op 12 november weer naar school.  ik dacht ineens wat nou als ik mijn operatie verplaats tot na mijn stage. ik heb dan ook 4 weken. En ik weet dan zeker dat ik een goede conditie heb als ik op stage ga. Het is een zware stage. Werk weken van 60 uur zullen geen uitzondering zijn. ik hoef dan niet alleen te reizen. Maar het zou ook wel duurder worden. Ik besloot al vrij snel dat ik eerder zou stoppen. als ik 30 september stop dan is dat 10 dagen minder en ook 60 euro minder aan verblijfkosten. En ik heb dan 6 weken de tijd voor de operatie. Dan ben ik weer hersteld als ik naar school moet. Perfect toch?

Morgen ga ik eerst overleggen met de zorg coordinator. Proberen of ik mijn mentor tussendoor even kan spreken. Het ziekenhuis bellen. En dan kan ik gewoon de aanmelding invullen. Voor mijn werk hoef ik geen dingen te overleggen. Ik moet daar alleen de data doorgeven. Ik heb donderdag nog een gesprek op de kinderboerderij dus kan ik het daar ook doorspreken. En dan moet het goed komen Dan is het wachten op definitieve bevestiging en dan kan ik en voorstelformulier indienen op school zodat ze een praktijk overeenkomst kunnen opstellen. En dan kan ik tickets gaan boeken. Maar dat is weer een volgende stap. Eerst morgen goed overleggen en mijn aanmelding erdoorheen doen.

Ik ben nu best wel trots op mezelf. Normaal zou ik echt in paniek raken. En ik dacht ook wel even van hoe moet ik dit nou weer gaan doen. Maar ik ben niet verstrikt geraakt in de chaos. Ik heb hulp gevraagd, even rust genomen en gewoon een oplossing bedacht. En omdat ik eerder stop zal ik wel alleen terug vliegen dus ga ik dan alsnog een extra uitdaging aan. Ik ga dit gewoon doen! ik ga hier alles uit halen wat erin zit.

Later meer. Binnenkort komt er echt een blog over de inhoud van het project zodat termen als beach project en rescue centre iets concreter worden en jullie er een beetje een beeld bij hebben.

To be continue…….

Foto’s

2 Reacties

  1. Sjan:
    6 juni 2018
    Kanjer fat gast helemaal goed komen jij kunt dat dikke kus mama
  2. Chantal:
    6 juni 2018
    Dankjewel!